Het verschil tussen assertorisch en imperatief
Bij gebruik als adjectieven , assertorisch betekent dat wat werkelijk is, terwijl noodzakelijk betekent essentieel.
Dwingend is ook zelfstandig naamwoord met de betekenis: de grammaticale stemming die een orde uitdrukt (zie jussive). in het Engels is de imperatieve vorm van een werkwoord dezelfde als die van de kale infinitief.
kijk hieronder voor de andere definities van Assertorisch en Dwingend
-
Assertorisch als een bijvoeglijk naamwoord (logica):
Zeggen dat wat werkelijk is.
-
Dwingend als een bijvoeglijk naamwoord :
Essentieel; cruciaal; extreem belangrijk.
Voorbeelden:
'Het is absoluut noodzakelijk dat u hier nu komt.'
-
Dwingend als een bijvoeglijk naamwoord (Grammatica):
Van, of gerelateerd aan de dwingende stemming.
-
Dwingend als een bijvoeglijk naamwoord (computertheorie):
Een semantiek hebben die veranderlijke variabelen bevat.
-
Dwingend als een bijvoeglijk naamwoord :
Een commando uitdrukken; gezaghebbend of absoluut directief.
Voorbeelden:
'dwingende bevelen'
-
Dwingend heb een zelfstandig naamwoord (ontelbaar, grammatica):
De grammaticale stemming die een bestelling uitdrukt (zie jussive). In het Engels is de imperatieve vorm van een werkwoord dezelfde als die van de kale infinitief.
Voorbeelden:
'De werkwoorden in zinnen als' Doe het! ' en 'Zeg wat je leuk vindt!' zijn in de imperatief. '
-
Dwingend heb een zelfstandig naamwoord (telbaar, grammatica):
Een werkwoord in een dwingende stemming.
-
Dwingend heb een zelfstandig naamwoord (telbaar):
Een essentiële handeling, een must: iets dat absoluut noodzakelijk is.
Voorbeelden:
'Berlijn bezoeken is een noodzaak.'
Vergelijk woorden:
Zoek het verschilVergelijk met synoniemen en verwante woorden:
- assertorisch versus imperatief
- assertorisch versus vragend
- assertorisch versus problematisch
- apodeictisch versus assertorisch
- imperatieve versus imperatieve stemming
- assertorisch versus imperatief
- imperatief versus vragend