Het verschil tussen kalm en rustig

Bij gebruik als adjectieven , kalmte betekent vredig, stil, vooral vrij van woede en bezorgdheid, terwijl rustig betekent vrij van emotionele of mentale stoornissen.

Kalmte is ook zelfstandig naamwoord met de betekenis: de staat van kalmte.

Kalmte is ook werkwoord met de betekenis: kalmte maken.

kijk hieronder voor de andere definities van Kalmte en Rustig

1. Kalmte als een bijvoeglijk naamwoord (van een persoon):

   
   
   

   Vredig, stil, vooral vrij van woede en bezorgdheid.

2. Kalmte als een bijvoeglijk naamwoord (van een plaats of situatie):

   Vrij van lawaai en overlast.

   
   
   

3. Kalmte als een bijvoeglijk naamwoord (van water):

   met weinig of geen golven op het oppervlak; niet golfde.

4. Kalmte als een bijvoeglijk naamwoord :

   Zonder wind of storm.

1. Kalmte heb een zelfstandig naamwoord (in een persoon):

   De staat van kalm zijn; vredigheid; afwezigheid van zorgen, woede, angst of andere sterke negatieve emoties.

2. Kalmte heb een zelfstandig naamwoord (in een plaats of situatie):

   De staat van kalm zijn; afwezigheid van lawaai en overlast.

3. Kalmte heb een zelfstandig naamwoord :

   Een periode zonder wind.

1. Kalmte heb een werkwoord (transitief):

   Om kalm te worden.

   Voorbeelden:

   'om een ​​huilende baby te kalmeren'

   'om de passies te kalmeren'

2. Kalmte heb een werkwoord (onovergankelijk):

   Om kalm te worden.

1. Rustig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Vrij van emotionele of mentale stoornissen.

2. Rustig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Kalmte; zonder beweging of geluid.

Vergelijk woorden:

Vergelijk met synoniemen en verwante woorden:

• kalm versus gestrest
• kalm versus nerveus
• angstig versus kalm
• kalm versus gestoord
• kalm versus winderig
• kalm versus stormachtig
• kalm versus rustig
• vredig versus rustig
• sereen versus rustig
• stabiel versus rustig
• geagiteerd versus rustig
• vredig versus rustig