Het verschil tussen constant en continu
Bij gebruik als adjectieven , constante betekent onveranderd door tijd of ruimte, terwijl continu betekent zonder te stoppen.
Constante is ook zelfstandig naamwoord met de betekenis: dat wat permanent of onveranderlijk is.
kijk hieronder voor de andere definities van Constante en Continu
-
Constante als een bijvoeglijk naamwoord :
Onveranderd door tijd of ruimte; permanent.
-
Constante als een bijvoeglijk naamwoord :
Consequent terugkerend in de tijd; aanhoudend.
-
Constante als een bijvoeglijk naamwoord :
Stabiel in doel, actie, gevoel, etc.
-
Constante als een bijvoeglijk naamwoord :
Firma; solide; niet vloeibaar.
-
Constante als een bijvoeglijk naamwoord (verouderd):
Consequent; logisch.
-
Constante heb een zelfstandig naamwoord :
Dat wat permanent of onveranderlijk is.
-
Constante heb een zelfstandig naamwoord (algebra):
Een hoeveelheid die gedurende een bepaalde discussie op een vaste waarde blijft.
-
Constante heb een zelfstandig naamwoord (wetenschap):
Elke eigenschap van een experiment, numeriek bepaald, die onder bepaalde omstandigheden niet verandert.
-
Constante heb een zelfstandig naamwoord (computers):
Een identifier die is gebonden aan een invariante waarde; een vaste waarde die een naam krijgt om de leesbaarheid van de broncode te vergemakkelijken.
-
Continu als een bijvoeglijk naamwoord :
Zonder stoppen; zonder pauze, stopzetting of onderbreking
Voorbeelden:
'synoniemen: non-stop'
'een continue stroom van elektriciteit'
-
Continu als een bijvoeglijk naamwoord :
Zonder tussenliggende ruimte; vervolgd
Voorbeelden:
'synoniemen: langdurig uitgebreid'
'een ononderbroken spoorlijn'
-
Continu als een bijvoeglijk naamwoord (plantkunde):
Niet afwijkend of afwijkend van uniformiteit; niet onderbroken; niet samengevoegd of gearticuleerd.
-
Continu als een bijvoeglijk naamwoord (analyse, van een [[functie]]):
Zodanig dat, voor elke x in het domein, voor elk klein open interval D rond f (x), er een interval is dat x bevat waarvan de afbeelding in D staat.
-
Continu als een bijvoeglijk naamwoord (wiskunde, meer in het algemeen, van een functie tussen twee [[topologische ruimte]] s):
Zodanig dat elke open set in de doelruimte een open voorimage heeft (in de domeinruimte, met betrekking tot de gegeven functie).
Voorbeelden:
'Elke continue functie van de echte lijn tot de rantsoenen is constant, aangezien de rantsoenen volledig losgekoppeld zijn.'
-
Continu als een bijvoeglijk naamwoord (Grammatica):
Een lopende actie of toestand uitdrukken.
Vergelijk woorden:
Zoek het verschilVergelijk met synoniemen en verwante woorden:
- constant versus letterlijk
- constant versus continu
- continu versus continu
- continu versus onophoudelijk
- continu versus nooit eindigend
- continu versus doorlopend
- continu versus ongebroken
- continu versus onophoudelijk
- continu versus oneindig
- continu versus ononderbroken
- verbonden versus continu
- vervolg versus continu
- continu versus uitgebreid
- continu versus langdurig
- continu versus ongebroken
- gebroken versus continu
- continu versus discontinu
- continu versus discreet
- continu versus intermitterend
- continu versus onderbroken
- gebroken versus continu
- continu versus losgekoppeld
- continu versus onsamenhangend
- continu versus ongebroken
- continu versus discontinu
- continu versus stapsgewijs