Het verschil tussen buitengewoon en gewoon

Bij gebruik als zelfstandige naamwoorden , buitengewoon betekent alles dat verder gaat dan het gewone, terwijl gewoon betekent een devotionele handleiding.

Bij gebruik als adjectieven , buitengewoon betekent niet gewoon, terwijl gewoon betekent regelmatig rechtsmacht hebben.

kijk hieronder voor de andere definities van Buitengewoon en Gewoon

1. Buitengewoon als een bijvoeglijk naamwoord :

   Niet gewoon; buitengewoon; ongebruikelijk.

   
   
   

2. Buitengewoon als een bijvoeglijk naamwoord :

   Opmerkelijk goed.

   Voorbeelden:

   'een buitengewone dichter'

   
   
   

3. Buitengewoon als een bijvoeglijk naamwoord :

   Bijzonder of boventallig.

   Voorbeelden:

   'de arts buitengewoon in een koninklijk huis'

   'een buitengewoon professor aan een Duitse universiteit'

1. Buitengewoon heb een zelfstandig naamwoord :

   Alles dat verder gaat dan het gewone.

1. Gewoon als een bijvoeglijk naamwoord (juridisch, van een rechter):

   Regelmatige jurisdictie hebben; nu alleen gebruikt in bepaalde zinnen.

2. Gewoon als een bijvoeglijk naamwoord :

   Deel uitmaken van de natuurlijke orde der dingen; normaal, gebruikelijk, routine.

   Voorbeelden:

   'Op een gewone dag word ik om negen uur wakker, werk zes uur en ga dan naar de sportschool.'

3. Gewoon als een bijvoeglijk naamwoord :

   Geen speciale kenmerken of functie hebben; alledaags, alledaags, alledaags; vaak afkeurend.

   Voorbeelden:

   'Ik leef meestal een heel gewoon leven, maar ik breng elk jaar een week door op Antarctica.'

   'Hij zag er zo gewoon uit, ik had nooit gedacht dat hij tot moord in staat zou zijn.'

4. Gewoon als een bijvoeglijk naamwoord (Australië, Nieuw-Zeeland, informeel, informeel):

   Slecht of ongewenst.

1. Gewoon heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):

   Een devotionele handleiding.

2. Gewoon heb een zelfstandig naamwoord (Christendom):

   Een regel, of boek met regels, die de volgorde van de dienst voorschrijft, vooral van de mis.

3. Gewoon heb een zelfstandig naamwoord :

   Een persoon die onmiddellijk rechtsmacht heeft in een bepaald geval van kerkelijk recht, zoals de bisschop binnen een bisdom.

4. Gewoon heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):

   Een vaste portie eten, later voor een vaste prijs verkrijgbaar bij een herberg of ander eetgelegenheid.

5. Gewoon heb een zelfstandig naamwoord (archaïsch, _ of, _, historisch):

   Een plek waar dergelijke maaltijden worden geserveerd; een openbare herberg, herberg.

6. Gewoon heb een zelfstandig naamwoord (heraldiek):

   Een van de standaard geometrische ontwerpen die in het midden van een wapen is geplaatst, zoals een bleek of fess.

7. Gewoon heb een zelfstandig naamwoord :

   Een gewoon ding of persoon; de massa; de gewone vlucht.

8. Gewoon heb een zelfstandig naamwoord (historisch):

   Een fiets voor een cent.

Vergelijk woorden:

Vergelijk met synoniemen en verwante woorden:

• buitengewoon versus gewoon
• gewoon versus speciaal