Het verschil tussen schuldig en onschuldig

Bij gebruik als zelfstandige naamwoorden , schuldig betekent een pleidooi van een gedaagde die een aanklacht niet betwist, terwijl onschuldig betekent iemand die onschuldig is, vooral een jong kind.

Bij gebruik als adjectieven , schuldig betekent verantwoordelijk voor een oneerlijke daad, terwijl onschuldig betekent vrij van schuld, zonde of immoraliteit.

kijk hieronder voor de andere definities van Schuldig en Onschuldig

1. Schuldig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Verantwoordelijk voor een oneerlijke daad.

   
   
   

   Voorbeelden:

   'Hij maakte zich schuldig aan vals spelen met kaarten.'

2. Schuldig als een bijvoeglijk naamwoord (legaal):

   Wordt geacht een misdrijf te hebben gepleegd.

   
   
   

   Voorbeelden:

   'De schuldige is weggeleid.'

3. Schuldig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Een schuldgevoel hebben.

   Voorbeelden:

   'Heb je een slecht geweten?'

4. Schuldig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Afkeurenswaardig.

   Voorbeelden:

   'Ik heb een schuldig geheim.'

1. Schuldig heb een zelfstandig naamwoord (legaal):

   Een pleidooi van een beklaagde die een aanklacht niet betwist.

2. Schuldig heb een zelfstandig naamwoord (legaal):

   Een oordeel van een rechter of jury over een verdachte die een misdaad heeft gepleegd.

3. Schuldig heb een zelfstandig naamwoord :

   Iemand die schuldig is verklaard aan een misdaad.

1. Onschuldig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Vrij van schuld, zonde of immoraliteit.

2. Onschuldig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Geen juridische verantwoordelijkheid dragen voor een onrechtmatige daad.

3. Onschuldig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Naief; ongekunsteld.

4. Onschuldig als een bijvoeglijk naamwoord (verouderd):

   Niet schadelijk; onschadelijk; onschadelijk.

   Voorbeelden:

   'een onschuldig medicijn of middel'

5. Onschuldig als een bijvoeglijk naamwoord (met '' van ''):

   Geen kennis (van iets) hebben.

6. Onschuldig als een bijvoeglijk naamwoord (met '' van ''):

   Gebrek aan (iets).

7. Onschuldig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Rechtmatig; toegestaan.

   Voorbeelden:

   'een onschuldige handel'

8. Onschuldig als een bijvoeglijk naamwoord :

   Geen smokkelwaar; niet onderworpen aan verbeurdverklaring.

   Voorbeelden:

   'onschuldige goederen vervoerd naar een oorlogvoerende natie'

1. Onschuldig heb een zelfstandig naamwoord :

   Iemand die onschuldig is, vooral een jong kind.

   Voorbeelden:

   'De slachting van de onschuldigen was een belangrijke gebeurtenis in het Nieuwe Testament.'

2. Onschuldig heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):

   Een onschuldig, eenvoudig persoon; een idioot.

Vergelijk woorden:

Vergelijk met synoniemen en verwante woorden:

• onschuldig versus zakloos
• onschuldig versus onschuldig
• onschuldig versus puur
• onschuldig versus onbesmet
• schuldig versus onschuldig
• onschuldig versus nocent
• onschuldig versus pervers