Het verschil tussen Initiate en Originate
Bij gebruik als werkwoorden , initiëren betekent om te beginnen, terwijl ontstaan betekent veroorzaken te zijn, tot bestaan te brengen.
Initiëren is ook zelfstandig naamwoord met de betekenis: een nieuw lid van een organisatie.
Initiëren is ook bijvoeglijk naamwoord met de betekenis: onbeoefend.
kijk hieronder voor de andere definities van Initiëren en Ontstaan
-
Initiëren als een bijvoeglijk naamwoord (verouderd):
Ongeoefend; niet geprobeerd; nieuw.
-
Initiëren als een bijvoeglijk naamwoord (verouderd):
Begonnen; begonnen; geïntroduceerd bij, of geïnstrueerd in, de beginselen; nieuw toegelaten.
-
Initiëren heb een zelfstandig naamwoord :
Een nieuw lid van een organisatie.
-
Initiëren heb een zelfstandig naamwoord :
Iemand die een inwijdingsceremonie heeft doorgemaakt.
-
Initiëren heb een werkwoord (transitief):
Beginnen; beginnen.
-
Initiëren heb een werkwoord :
Om de beginselen of principes te onderwijzen; introduceren.
-
Initiëren heb een werkwoord :
Om lidmaatschap te verlenen aan; vooral om toe te geven aan een geheime order met mysterieuze riten of ceremonies.
-
Initiëren heb een werkwoord (onovergankelijk):
Om de eerste akte te doen; om de eerste ritus uit te voeren; om het initiatief te nemen.
Voorbeelden:
'rfquotek Alexander Pope'
-
Ontstaan heb een werkwoord (transitief):
Veroorzaken, tot bestaan brengen; produceren, initiëren.
-
Ontstaan heb een werkwoord (onovergankelijk):
Om tot bestaan te komen; oorsprong of begin hebben; naar de lente, worden afgeleid (,).
Voorbeelden:
'De regeling is ontstaan bij de gouverneur en de gemeente.'
Vergelijk woorden:
Zoek het verschilVergelijk met synoniemen en verwante woorden:
- einde vs beginnen
- concluderen versus initiëren
- voltooien versus initiëren
- finish vs initiëren
- begin vs ontstaan
- initiëren versus ontstaan
- ontstaan vs lente tot leven
- ontstaan versus vorm krijgen