Het verschil tussen minderjarig en minderjarig
Bij gebruik als zelfstandige naamwoorden , minor betekent een persoon die jonger is dan de wettelijke meerderjarigheid, toestemming, strafrechtelijke verantwoordelijkheid of andere verantwoordelijkheden en aansprakelijkheden van volwassenen, terwijl minderjarig betekent een tekort of tekort aan middelen, inventaris of capaciteit.
Bij gebruik als adjectieven , minor middelen van weinig betekenis of belang, terwijl minderjarig betekent onder de wettelijke leeftijd voor een bepaalde activiteit, zoals drinken of seks hebben.
Minor is ook werkwoord met de betekenis: een gebied van secundaire concentratie kiezen of hebben als student aan een hogeschool of universiteit.
kijk hieronder voor de andere definities van Minor en Minderjarig
-
Minor als een bijvoeglijk naamwoord :
Van weinig betekenis of belang.
Voorbeelden:
'Het uiterlijk van een kandidaat is een ondergeschikte factor bij werving.'
-
Minor als een bijvoeglijk naamwoord (muziek):
Van een schaal die schaal graden drie, zes en zeven heeft verlaagd ten opzichte van majeur, maar waarbij de zesde en zevende niet altijd verlaagd zijn
Voorbeelden:
'een kleine schaal'
-
Minor als een bijvoeglijk naamwoord (muziek):
zijnde de kleinste van de twee intervallen aangegeven door hetzelfde rangtelwoord
-
Minor heb een zelfstandig naamwoord :
Een persoon die jonger is dan de wettelijke meerderjarigheid, toestemming, strafrechtelijke aansprakelijkheid of andere verantwoordelijkheden en aansprakelijkheden van volwassenen.
Voorbeelden:
'Het is illegaal om wapens te verkopen aan minderjarigen onder de achttien jaar.'
-
Minor heb een zelfstandig naamwoord :
Een vakgebied met secundaire concentratie van een student aan een hogeschool of universiteit, of de student die voor een dergelijke secundaire concentratie heeft gekozen.
Voorbeelden:
'Ik had zoveel kredieturen Engels, het werd mijn minor.'
'Ik ben een Engelse minor geworden.'
-
Minor heb een zelfstandig naamwoord (wiskunde):
determinant van een vierkante submatrix
-
Minor heb een zelfstandig naamwoord (Brits jargon, gedateerd):
Een jongere broer (vooral op een openbare school).
-
Minor heb een zelfstandig naamwoord (zoölogie):
Een kleine werker in een mierenkolonie van een bladsnijder, met afmetingen tussen een minim en een media.
-
Minor heb een zelfstandig naamwoord (logica):
De term van een syllogisme dat het onderwerp vormt van de conclusie.
-
Minor heb een werkwoord :
Een gebied van secundaire concentratie kiezen of hebben als student op een hogeschool of universiteit.
-
Minderjarig als een bijvoeglijk naamwoord :
Onder de wettelijke leeftijd voor een bepaalde activiteit, zoals drinken of seks hebben.
-
Minderjarig als een bijvoeglijk naamwoord :
Nog geen legale volwassene; nog een minderjarige.
-
Minderjarig heb een zelfstandig naamwoord :
Een tekort of tekort aan middelen, inventaris of capaciteit.
Vergelijk woorden:
Zoek het verschilVergelijk met synoniemen en verwante woorden:
- minderjarig versus minderjarig