Het verschil tussen optie en warrant

Bij gebruik als zelfstandige naamwoorden , optie betekent een van een reeks keuzes die gemaakt kunnen worden, terwijl bevel betekent een verdediger, een beschermer.

Bij gebruik als werkwoorden , optie betekent een optie op iets kopen, terwijl bevel middelen om te beschermen, veilig te houden (tegen gevaar).

kijk hieronder voor de andere definities van Optie en Warrant

1. Optie heb een zelfstandig naamwoord :

   Een van de vele keuzes die gemaakt kunnen worden.

   
   
   

2. Optie heb een zelfstandig naamwoord :

   De vrijheid of het recht om te kiezen.

3. Optie heb een zelfstandig naamwoord (financiën, juridisch):

   
   
   

   Een contract dat de houder het recht geeft om een ​​actief tegen een vaste uitoefenprijs te kopen of verkopen; kan van toepassing zijn op transacties op de financiële markt, of op gewone transacties voor materiële activa zoals een woning of auto.

1. Optie heb een werkwoord :

   Om ergens een optie op te kopen.

   Voorbeelden:

   'De nieuwe roman werd gekozen door de filmstudio, maar die zullen waarschijnlijk nooit besluiten er een film van te maken.'

2. Optie heb een werkwoord (computergebruik, gedateerd):

   Om te configureren door een optie in te stellen.

1. Warrant heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):

   Om te verdedigen, om te beschermen.

2. Warrant heb een zelfstandig naamwoord :

   Autorisatie of certificering; een sanctie, zoals gegeven door een meerdere.

3. Warrant heb een zelfstandig naamwoord :

   Iets dat zekerheid of bevestiging geeft; een garantie of bewijs.

   Voorbeelden:

   'een waarborg van authenticiteit & emsp; een garantie voor succes '

4. Warrant heb een zelfstandig naamwoord :

   Een bestelling die dient als autorisatie; vooral een tegoedbon die de betaling of ontvangst van geld autoriseert.

5. Warrant heb een zelfstandig naamwoord (financiën):

   Een optie, meestal uitgegeven samen met een ander effect en met een looptijd van meer dan een jaar, om andere effecten van de uitgevende instelling te kopen.

6. Warrant heb een zelfstandig naamwoord (wet):

   Een gerechtelijk dagschrift waarbij een ambtenaar wordt gemachtigd om een ​​huiszoeking, inbeslagneming of arrestatie uit te voeren of een vonnis uit te voeren.

   Voorbeelden:

   'een arrestatiebevel uitgevaardigd door de rechtbank'

7. Warrant heb een zelfstandig naamwoord (leger):

   Een aanstellingcertificaat gegeven aan een onderofficier.

8. Warrant heb een zelfstandig naamwoord (Nieuw-Zeeland, wegtransport):

   Een document waarin wordt verklaard dat een motorvoertuig voldoet aan bepaalde normen van mechanische degelijkheid en veiligheid; een garantie van geschiktheid.

1. Warrant heb een werkwoord (transitief, verouderd):

   Om te beschermen, veilig bewaren (tegen gevaar).

2. Warrant heb een werkwoord (transitief, verouderd):

   Om (iemand) een verzekering of garantie (van iets) te geven; ook met een dubbel doel: (iemand iets) garanderen.

3. Warrant heb een werkwoord (transitief):

   Om (iets) te garanderen (van een bepaalde kwaliteit, waarde, etc.).

4. Warrant heb een werkwoord (transitief):

   Om te garanderen dat het waar is; sterk geloven.

   Voorbeelden:

   'Die boom gaat omvallen, ik verzeker je.'

5. Warrant heb een werkwoord (transitief):

   Autoriseren; om (iemand) een sanctie of bevel te geven (om iets te doen).

   Voorbeelden:

   'Ik ben gerechtvaardigd om dit pand volledig te doorzoeken.'

6. Warrant heb een werkwoord (transitief):

   Te rechtvaardigen; om redenen voor te geven.

   Voorbeelden:

   'Er deden zich omstandigheden voor die het gebruik van dodelijk geweld rechtvaardigden.'

Vergelijk woorden:

Vergelijk met synoniemen en verwante woorden:

• afgeleide versus optie
• Amerikaanse optie versus optie
• Bermudan-optie versus optie
• Europese optie versus optie
• optie versus warrant