Het verschil tussen zin en eenvoudige zin
Bij gebruik als zelfstandige naamwoorden , zin betekent de beslissing of het oordeel van een jury of rechtbank, terwijl simpele zin betekent een zin die één onafhankelijke clausule en geen afhankelijke clausule bevat.
Zin is ook werkwoord met de betekenis: een vonnis uitspreken over een veroordeelde.
kijk hieronder voor de andere definities van Zin en Simpele zin
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord (gedateerd):
De beslissing of het oordeel van een jury of rechtbank; een vonnis.
Voorbeelden:
'De rechtbank heeft in de eerste aanklacht een schuldvonnis uitgesproken, maar in de tweede aanklacht onschuld.'
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord :
Het gerechtelijk bevel om een straf op te leggen aan een persoon die is veroordeeld voor een misdrijf.
Voorbeelden:
'De rechter verklaarde een doodvonnis door ophanging voor de beruchte vee-rustler.'
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord :
Een straf die wordt opgelegd aan een persoon die is veroordeeld voor een misdrijf.
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):
Een gezegde, vooral van een geweldig persoon; een stelregel, een apophthegm.
Voorbeelden:
'rfquotek Broome'
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord (Grammatica):
Een grammaticaal complete reeks woorden bestaande uit een onderwerp en een predikaat, zelfs als het een of het ander impliciet is, en meestal begint met een hoofdletter en eindigt met een punt.
Voorbeelden:
'De kinderen moesten zinnen maken die bestaan uit zelfstandige naamwoorden en werkwoorden uit de lijst op het bord.'
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord (logica):
Een formule zonder vrije variabelen.
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord (computertheorie):
Elk van de reeks strings die kunnen worden gegenereerd door een bepaalde formele grammatica.
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):
Zin; betekenis; betekenis.
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):
Een mening; manier van denken.
-
Zin heb een zelfstandig naamwoord (nu zeldzaam):
Een uitgesproken mening of oordeel over een bepaalde vraag.
-
Zin heb een werkwoord :
Om een veroordeling uit te spreken tegen een veroordeelde; te verdoemen; om te veroordelen tot straf.
Voorbeelden:
'De rechter heeft de verduisteraar veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf en een flinke boete.'
-
Zin heb een werkwoord (verouderd):
Om te besluiten of als een zin aan te kondigen.
Voorbeelden:
'rfquotek Shakespeare'
-
Zin heb een werkwoord (verouderd):
Om met gevoel uit te spreken.
Voorbeelden:
'rfquotek Feltham'
-
Simpele zin heb een zelfstandig naamwoord (Grammatica):
Een zin die één onafhankelijke clausule bevat en geen afhankelijke clausule.
Vergelijk woorden:
Zoek het verschilVergelijk met synoniemen en verwante woorden:
- formule versus zin
- bevestigende zin versus zin
- complexe zin versus zin
- samengestelde zin versus zin
- voorwaardelijke zin versus zin
- zin versus eenvoudige zin
- samengestelde zin versus eenvoudige zin
- complexe zin versus eenvoudige zin