Joan Acocella (journalist) Netto waarde, leeftijd, lengte, gewicht, echtgenoot, feiten

Joan Acocella (geboren in 1945) is een bekende Amerikaanse journalist die stafschrijver is voor The New Yorker. Ze heeft boeken geschreven over dans, literatuur en psychologie.

Joan Acocella Netto waarde

• Vanaf 2020 wordt het vermogen van Joan Acocella geschat op ongeveer $ 500 K - $ 1 miljoen USD.
• Haar voornaamste bron van inkomsten is haar journalistieke carrière die ze heel goed gebruikt.
• Ze is een talentenbundel en verdient veel geld door haar schrijfvaardigheid en vloeiende spreekvaardigheid.
• Ze rekent een flink bedrag aan voor het afnemen van interviews en ook voor het schrijven van columns voor kranten.

Joan Acocella Echtgenoot

• Vanaf 2020 is Joan Acocella een getrouwde vrouw.
• Ze heeft ook kinderen.
• Volgens haar eerdere datinggeschiedenis is het niet bekend in het publieke domein.

Joan Acocella Leeftijd, lengte en gewicht

• Vanaf 2020 is Joan Acocella 75 jaar oud.
• Ze staat op een hoogte van 5 voet 6 duim lang.
• Ze weegt ongeveer 65 kg.
• Ze heeft bruin haar en heeft donkerbruine ogen.
• Ze draagt ​​schoenmaat 6 UK.

Joan Acocella Snelle feiten

Joan Acocella Educatie

• Volgens haar opleiding ontving Acocella in 1966 haar B.A. in het Engels van de University of California, Berkeley.
• Ze behaalde een Ph.D. in vergelijkende literatuurwetenschap aan de Rutgers University in 1984 met een proefschrift over de Ballets Russes.

Joan Acocella-feiten

• Acocella heeft geschreven voor The Village Voice, heeft gediend als senior criticus en redacteur van recensies voor Dance Magazine, en was de New Yorkse dansrecensent voor de Financial Times.
• Haar schrijven verschijnt ook regelmatig in de New York Review of Books.
• Ze begon te schrijven voor The New Yorker in 1992 en diende als danscriticus van 1998 tot 2019.
• Haar boeken zijn onder meer Creating Hysteria: Women and Multiple Personality Disorder (1999); Mark Morris (1993), een biografie van de moderne danser en choreograaf Mark Morris; en Twenty-Eight Artists and Two Saints (2007), waarin de gemeenschappelijke deugden van buitengewone kunstenaars worden onderzocht.
• Ze bewerkte ook The Diary of Vaslav Nijinsky: Unexpurgated Edition (1999), André Levinson on Dance (1991), en Mission to Siam: The Memoirs of Jessie MacKinnon Hartzell (2001), haar grootmoeder.
• Haar New Yorker-artikel Cather and the Academy, dat verscheen in het nummer van 27 november 1995, ontving een Front Page Award van de Newswomen's Club of New York en werd opgenomen in de Best American Essays-bloemlezing van 1996.
• Ze breidde het essay uit tot Willa Cather and the Politics of Criticism (2000).