Typewriter (tv-serie) Synopsis, plot, recensie en einde uitgelegd

Korte inhoud: Deze mini-serie van vijf afleveringen concentreert zich op een verhaal over een bende kinderen die op zoek zijn naar geesten, zoals ze hebben gelezen in het boek dat is geschreven door een van hun grootvaders wanneer een van de familie naar het spookhuis reist. Niet alleen boek, dit huis is gevuld met mysterie omdat het spookt.

De horrorhoek is heel goed samengevoegd in het verloop van het verhaal, omdat het je een schrikreactie geeft en de spanning voortdurend aanhoudt. Palomi Ghosh, Purab Kohli, Jisshu Sengupta en vooral alle kinderen met de rest van de cast hebben hun deel goed gedaan met perfectie. Deze serie heeft alles wat je kunt wensen en met een vleugje onschuld van kinderen draagt ​​het bij aan de algehele ervaring voor de kijkers.

Het heeft zoveel elementen en als regisseur en schrijver is Sujoy Ghosh briljant met zijn vaardigheden om films te maken, samen met Suresh Nair als co-schrijver, dat het team in staat is het publiek te boeien. Laten we zeggen dat het een serie is die je niet mag missen, afgezien van de climax, wat nogal een cliché is, maar de algehele impact is zo groot dat je dat gemakkelijk kunt vergeten.

Schrijfmachine plot

Het verhaal volgt een groep schoolkinderen Sameera (Sharma), Satyajit (Gandhi) en Devraj (Kamble), die in Bardez, Goa wonen. De nieuwsgierige vrienden vormen een spookclub en besluiten als eerste missie een spook te zoeken in een oude spookvilla in hun buurt. Hun nieuwsgierigheid komt voort uit een oud verhaal over een oude man die stierf bij het schrijven van een roman genaamd The Ghost of Sultanpore. Voordat de kinderen echter een geest kunnen ontdekken, trekt er een nieuw gezin in en duikt de legende van de villa op angstaanjagende wijze op. Het verhaal draait om het mysterie achter de titulaire typemachine, die een wrok lijkt te koesteren tegen degenen die hem uit het huis proberen te verwijderen. Het wordt verder gecompliceerd door het verhaal van vroegere bewoners, waarbij het verhaal tussen tientallen jaren springt. Plotselinge sterfgevallen, het verleden van Sultanpore en onnatuurlijke krachten zijn ook verhaallijnen van de webserie.

Schrijfmachine recensie

Het verhaal leek een beetje op een Indiase versie van Strangers Things, maar niet in termen van het verhaal. In termen van een overzicht dat de rol van kinderen en hun ouders omvat, waarbij elke kant een klein deel van het verhaal kent en het publiek het volledige verhaal geleidelijk in delen leert kennen en een heleboel anderen. Het acteerwerk van de cast had beter gekund omdat het gevoel in de hele serie ontbrak, maar de algehele verhaallijn was nieuw, anders en best interessant maar ook grotendeels voorspelbaar. Slechte geluidseffecten. Er waren ook enkele mazen in de wet, zoals het affaire-gedeelte, de rol van de oudste dochter, en veel dingen klopten niet eens tussen de scènes, hoewel je het zeker kunt verwachten van een Indiase serie. In de eerste aflevering vind je het misschien saai, maar vanaf de derde aflevering en na de helft van de tweede aflevering ga je er zeker van genieten.

De eerste aflevering zorgt ervoor dat je het leuk vindt alsof langzaam de basis wordt gelegd en je geïnteresseerd raakt in sommige personages, vooral de kinderen in de show hebben veel beter geacteerd dan sommige volwassen acteurs. Zoals gewoonlijk wil het einde van elke aflevering de volgende aflevering gaan kijken. Tweede aflevering en derde lijken veel op elkaar, omdat het verhaal langzaam om de geest draait en haar een paar enge momenten geeft. Langzaam begint de serie een mysterie te worden en wordt het eerder spannend dan horror. De vierde en vijfde aflevering zijn als afleveringen van het einde van het seizoen waarin al het mysterie wordt ontvouwd en het grootste deel van het mysterie is ook erg voorspelbaar voor een eerste keer kijken. Laatste aflevering krijgt alle opwinding, maar geeft het niets geweldigs.

Weinig personages zoals Dr Spirit en echtgenoot van Jenny waren gewoon plaatsing of nutteloos. Weinig van de beste karakters zijn Sam, Bunty en nog een kind. Aan het einde blijkt het gewoon een horrorverhaal voor het slapengaan voor kinderen te zijn. Verwacht niet veel. Het was een goede thriller, niet zo goede horror maar een 1 keer kijken waardig. De kinderen waren overhyped om zo intelligent te zijn omdat hun acties dit niet leken te weerspiegelen. Het einde suggereert zeker een seizoen 2.

Einde typemachine uitgelegd

Sam ontwaakt uit een droom waarin ze de roman leest die is geschreven door Madhav Mathews. De plaats is Sultanarm en het jaar is 1950. Charu blijkt paranormale krachten te hebben en ze helpt bij het euthanaseren van een zieke oude man en legt aan haar jonge zoon uit over haar paranormale krachten. Tijdens het lezen van het boek wordt Sam aangevallen door de geest die op Jenny lijkt en haar hart eruit rukt. Het is meer een thriller dan een horror, binge watchable. Maar de opbouw voor zo'n onvolledig einde is niet waardig. Ik zou zeggen dat iemand die graag meer zin heeft in verhaallijnen, wacht op seizoen twee en zowel seizoen 1 als seizoen 2 samen bingewatcht. Je zult er beter van genieten. In de hoop dat seizoen 2 niet ver weg is, duurt het publiek maar zo lang!

Typemachine Trailer uitgelegd

In de trailer schittert Typewriter het beste als het gaat om het presenteren van sympathieke personages en een aangrijpende verhaallijn die van begin tot eind opwindend is. Maar weinig gewone, minder impactvolle momenten en het matte geluidsontwerp beschadigen een verder vermakelijke, binge-waardige serie.