Het verschil tussen Outcast en Outsider
Bij gebruik als zelfstandige naamwoorden , outcast betekent een die is uitgesloten van een samenleving of systeem, een paria, terwijl buitenstaander betekent iemand die geen deel uitmaakt van een gemeenschap of organisatie.
Outcast is ook werkwoord met de betekenis: uitwerpen.
Outcast is ook bijvoeglijk naamwoord met de betekenis: dat is uitgeworpen.
kijk hieronder voor de andere definities van Outcast en Buitenstaander
-
Outcast heb een werkwoord :
Uitwerpen; Te verbannen.
-
Outcast als een bijvoeglijk naamwoord :
Dat is uitgeworpen; verbannen, verbannen.
-
Outcast heb een zelfstandig naamwoord :
Een die is uitgesloten van een samenleving of systeem, een paria.
-
Outcast heb een zelfstandig naamwoord (Schotland):
Een ruzie.
-
Outcast heb een zelfstandig naamwoord :
De hoeveelheid toename van het grootste deel van het graan bij het mouten.
-
Buitenstaander heb een zelfstandig naamwoord :
Iemand die geen deel uitmaakt van een gemeenschap of organisatie.
Voorbeelden:
'Hoewel ingewijden de symbolen gemakkelijk begrijpen, zijn ze totaal ontoegankelijk voor buitenstaanders.'
-
Buitenstaander heb een zelfstandig naamwoord :
Een nieuwkomer met weinig of geen ervaring in een organisatie of community.
Voorbeelden:
'Gezien de puinhoop die professionele politici van dingen hebben gemaakt, is het geen wonder dat de kiezers de voorkeur beginnen te geven aan buitenstaanders.'
-
Buitenstaander heb een zelfstandig naamwoord :
Een concurrent of deelnemer die weinig kans heeft om te winnen; een kleine kans
Voorbeelden:
'Johnny was een buitenbeentje op het karatetoernooi van dit jaar, maar hij wist toch uit pure vastberadenheid de tweede plaats te behalen.'
Vergelijk woorden:
Zoek het verschilVergelijk met synoniemen en verwante woorden:
- outcast versus buitenstaander
- outcast vs zwerver
- ballingschap versus outcast
- bedelaar versus verschoppeling