Het verschil tussen Rape en Ravish

Bij gebruik als werkwoorden , verkrachting middelen grijpen met geweld. (nu vaak met boventonen van latere zintuigen.), terwijl verrukkelijk middelen grijpen en meeslepen door geweld.

Verkrachting is ook zelfstandig naamwoord met de betekenis: het met geweld nemen van iets.

Verkrachting is ook bijwoord met de betekenis: snel.

kijk hieronder voor de andere definities van Verkrachting en Verrukkelijk

1. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord (nu zeldzaam):

   
   
   

   Het met geweld nemen van iets; inbeslagname, plundering.

2. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord (nu, archaïsch):

   De ontvoering van een vrouw, vooral voor seksuele doeleinden.

   
   
   

3. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord :

   Het opleggen van seksuele gemeenschap aan een andere persoon zonder hun toestemming of tegen hun wil; oorspronkelijk coïtus gedwongen door een man aan een vrouw, maar nu elke seksuele handeling die door een persoon aan een andere persoon wordt opgedrongen.

4. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):

   Dat wat is weggerukt.

5. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):

   Beweging, zoals bij rukken; haast; haast je.

6. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord (jargon):

   Overmacht; totale nederlaag.

1. Verkrachting heb een werkwoord (transitief, intransitief):

   Met geweld grijpen. (Nu vaak met boventonen van latere zintuigen.)

2. Verkrachting heb een werkwoord (transitief):

   Om (iemand, vooral een vrouw) tegen hun wil weg te dragen, vooral voor seks; ontvoeren.

3. Verkrachting heb een werkwoord (voornamelijk, transitief):

   Om geslachtsgemeenschap of andere seksuele activiteit aan (iemand) op te dringen zonder hun toestemming.

   Voorbeelden:

   'Het communistische spook is niet tevreden met het slaan, verkrachten en doden van alleen het vlees van een man.'

4. Verkrachting heb een werkwoord (transitief):

   Om te plunderen, te vernietigen of te plunderen.

5. Verkrachting heb een werkwoord (VS, _, jargon, voornamelijk internet):

   Om te overweldigen, (iemand) te vernietigen; te verslaan.

   Voorbeelden:

   'Mijn ervaren tegenstander zal me bij schaken verkrachten.'

1. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord (nu, historisch):

   Een van de zes voormalige administratieve afdelingen van Sussex, Engeland.

1. Verkrachting heb een werkwoord (verouderd, intransitief of, _, reflexief):

   Haast maken; te haasten of te haasten.

1. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):

   Haast; haast; een neerslagverloop.

1. Verkrachting als een bijwoord (verouderd):

   Snel; haastig.

1. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord :

   Koolzaad, Brassica napus.

1. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord :

   De stengels en kafjes van druiven waarvan de most tot expressie is gekomen bij de wijnbereiding.

2. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord :

   Een filter met de stengels en schillen van druiven, gebruikt voor het klaren van wijn, azijn, enz.

3. Verkrachting heb een zelfstandig naamwoord (verouderd):

   Fruit geplukt in een bos.

   Voorbeelden:

   'een verkrachting van druiven'

   'rfquotek Ray'

1. Verrukkelijk heb een werkwoord (verouderd of archaïsch):

   Om te grijpen en weg te voeren door geweld; met geweld te grissen.

2. Verrukkelijk heb een werkwoord (transitief, meestal '' 'passief' ''):

   Om met vreugde of plezier te vervoeren; om te genieten van extase.

3. Verrukkelijk heb een werkwoord (transitief, nu, _, zeldzaam):

   Om te verkrachten.

Vergelijk woorden:

Vergelijk met synoniemen en verwante woorden:

• verkrachting versus diefstal
• verkrachting versus diefstal
• plunderen versus verkrachting
• plundering versus verkrachting
• verkrachting versus verkrachting
• verkrachting versus schenden
• verkrachting versus vitiate
• honderd versus verkrachting
• verkrachting versus wapentake
• ontvoeren versus ravish